نگارگری، نقاشی ايرانی است با وسعتی به بزرگی و قدمت تمام نقاشان ايرانی. چه آنهايي که خطوط نقاشی خود را در کتابها به صورت تذهيب و تشعير و گل و مرغ به يادگار گذاشته و چه آنهايی که با نقاشی روي ديوارها اين هنر را زنده نگه داشتهاند. نگارگری مربوط به دوره ايران اسلامی است و از اين جهت تصاوير آن به متون دينی از جمله قرآن و نسخههای «معراج نامه» و «جوامع التواريخ » نيز راه پيدا کرده است. در بعضي توضيحات به اشتباه نگارگری را همان مينياتور میدانند که البته اين مساله بحث مفصّلی دارد که در اين مجال نمیگنجد.