- صنایع دستی ایران عرصه بروز استعدادهای نابی است که در شهرها و روستاهای مختلف شکوفا شده‌اند.هنرمندان صنایع دستی که با امکانات محدود به رشد و بلوغ زیاد رسیده‌اند و برخی که مستعدتر بوده‌اند علاوه بر اینکه دچار خود اشتغالی شده اند، برای دیگران نیز اشتغال آفرینی کرده‌اند.
- رعنا کلباسی از هنرمندان صنایع دستی ایران متولد 1361 است. دختر هنرمندی که به واسطه ذهن خلاق و تلاش بی وقفه، ابداعی در هنر نقاشی روی چرم کرده که رونقی به این حوزه از محصولات دست‌ساز داده است.
- رعنا نوه استاد تقی کلباسی است؛ از شاگردان بی‌واسطه استاد حاج میرزا آقای امامی. در وصف استاد امامی شاید ذکر همین نکته کافی باشد که ایشان شاگردی چون استاد فرشچیان داشته‌اند.
- رعنا به واسطه علاقه ذاتی به هنر طراحی و نقاشی را از دوران کودکی آغاز کرده و بعد از تحصیل در رشته هنر در دانشگاه، به اصرار استاد جزی‌زاده، به آموزش نگارگری پرداخته است.
- رعنا در ادامه مسیر با آموزش‌های بیشتر در هنر سوخت و معرق چرم تبحر پیدا می‌کند و حالا به همراه زینت السادات امامی و علی خوشنویس‌زاده تنها 3 نفری هستند که در این هنر در ایران فعالیت حرفه‌ای دارند.
- خانم کلباسی بعد از مسلط شدن به هنر نقاشی روی چرم، با تولید یک دستبند چرمی که روی آن نقاشی شده، تلاش می‌کند وارد بازارصنایع دستی کار شود.
با تولید یک دستبند شروع کردم
- “با یک دستبند شروع کردم، بعد تعدادشان بیشتر شد. وقتی از نتیجه کارم استقبال شد رفتم به سراغ سایر محصولات مصرفی چرم و با نقاشی‌های ذهنی آنها را هم به مجموعه محصولاتم اضافه کردم”
- رعنا خودش را اینگونه تعریف می‌کند”من بی‌تاب این هستم که کار جدید بکنم، مهم نیست نتیجه مالی‌اش چه می‌شود. من دنبال اجرایی کردن و عملی کردن خلاقیت‌هایم هستم”
- او که حالا صاحب برند کلباسی آرت هست، برای خودش کارگاهی دارد و با تعدادی از همکارانش به تولید محصولات هنری با محوریت نقاشی روی چرم می‌پردازد.
- رعنا از هنرمندان صنایع دستی تاکید دارد که بگوید” از هیچ کسی کمک مالی و حمایت ویژه نشدم، تنها حامی و مشوق من، هیجان و ذوق آدمهایی است که نتیجه کار من را می‌بینند”
سه نشان اصالت ملی دارم
- او می‌گوید:” من یاد گرفته‌ام که تلاش کنم. سختی‌ها را شکست بدهم و اگر زمین خوردم با انگیزه دوباره بایستم و ادامه بدهم.” نتیجه همین تلاش هم دریافت 3 نشان اصالت ملی در طراحی و تولید کفش چرم است.
- خانم کلباسی افق روشنی پیش روی خود می‌بیند. او می‌خواهد در رشته سوخت و معرق چرم باز هم پیشرفت کند. و دوست دارد که تنوع محصولات خود را بالاتر ببرد و محصولات هنری بیشتری را در اختیار کسانی قرار دهد که هنر برایشان اهمیت دارد.
- رعنا در حوزه صادرات محصولات صنایع دستی مشکلی دارد. او می‌گوید:”صادرات موفق نیازمند این است که ما سلیقه آدمهای سایر کشورها را بدانیم. من چون حسی کار می‌کنم گاهی نمی‌توانم نوع و ترکیب بندی رنگی و یا نوع دوخت مدنظر آنها را بپسندم!”
- البته محصولات کلباسی آرت از سوی صادر کننده‌های محصولات به برخی کشورها می‌رود اما خود رعنا در این راستا فعالیت مستقیمی ندارد.
- از آنجایی که خانم کلباسی علاقه مند است محصولاتش هرچه بیشتر در اختیار مردم قرار گیرد، گلایه‌هایی در خصوص رشد وحشتناک قیمت‌ها دارد.”قیمت مواد اولیه وحشتناک شده، اگر قیمت را بالا ببریم که مردم توان خرید ندارد. وقتی هم که مردم از محصولات ما استفاده نکنند، کار کردن لذتی ندارد. اگر هم با همین وضعیت ادامه بدهیم، انتفاع مالی از کار نخواهیم داشت.”
غر نزنیم؛ کار کنیم
- رعنا البته با تاکید بر وجود خیل عظیم مشکلات معتقد است، هنوز شرایط رشد وجود دارد.
- “شاید مشکلات اقتصادی زیادی داریم اما من بیکاری محض را قبول ندارم. آنهایی که معتقدند کار نیست، کاری نیستند و دنبال لقمه آماده می‌گردند.
- خیلی‌ها می‌گویند نمی‌شود! نمی‌توانیم! سرمایه نداریم! اما من انجام دادم، من توانستم بدون یک ریال وام و کمک دولتی برای خودم در حوزه هنرمندان صنایع دستی کار کنم و عده‌ای را هم به کاری مشغول کنم که خودم راه انداختم”
- رعنا یک جمله طلایی دارد:”آنهایی که می‌گویند نمی‌شود لازم است که روی شخصیت خودشان کار کنند و راه حل مشکل خود را جایی بیرون از خودشان جستجو نکنند”
- او توصیه می‌کند که با توجه به عملی نبودن دوره‌های آموزشی در مقاطع مختلف دبیرستان و دانشگاه، و فاصله زیاد دانشگاه با بازار کار، جوان‌ترها تلاش کنند، یاد بگیرند، از تجربه دیگران استفاده کنند و وقتی زمین خوردند دوباره به تلاش خود ادامه دهند.
